Ik heb nieuws!

Nog een paar dagen voor we 2015 mogen verlaten. Voor ons was dit geen leuk jaar. Ik hoef, denk ik, niet meer uit te leggen waarom. Voorgaande berichten vertellen genoeg. Maar ik wil het nu niet hebben over de dieptepunten. 2015 heeft ook zo haar mooie momenten.

Zo heb ik een aantal aankopen gedaan waar ik nog elke dag blij mee ben. Ik heb een heerlijke fiets gekocht. Ik fiets elke dag met een glimlach naar mijn werk. De viaducten doe ik met gemak en ik kom niet meer uitgeput op school aan. Daarnaast hebben we een nieuw bed gekocht. Ik hoef nu niet meer als een oud wijf mijn bed in te vallen om er ’s morgens weer vol gekreun mezelf uit te moeten hijsen. Ons oude bed was 30 cm laag, ons nieuwe bed wel 60cm hoog! Hij is dubbel zo hoog dus. Ik glij nu als een kundig ballerina mijn bed uit in mijn sloffen om vervolgens mijn dag fris en fruitig te beginnen. Ja, ik ben blij met ons nieuwe bed, haha. Maar ook een heerlijke ‘lees’stoel: de witte Eames rocker. Nu heb ik eindelijk een plekje bij het raam waar ik een boek kan lezen of gewoon lekker naar buiten kan staren.

Lekker materialistisch.

Maar er is nog iets. En dat begon op 18 oktober. De week ervoor was ik chagrijnig. Heel chagrijnig. Zo chagrijnig als een vrouw die een typische vrouw is. Zoals de satirische bladen en boeken vrouwen omschrijven. Ik herkende mezelf niet terug, maar moest er wel een beetje om lachen. Zo ben ik helemaal niet, maar ik kon er op het moment niets aan doen. Ik was ervan overtuigd nu heel snel ongesteld te worden. Dit waren van die typische zeikmomenten.

Aangezien ons verlangen naar een gezin nog groter is geworden na Riley*, doe ik elke maand een zwangerschapstest. Nu ook. Maar ja, de hoop was nogal ver te zoeken na zo’n dramatische week. Toch kreeg ik ineens een glimlach op mijn gezicht. De zon ging ineens schijnen en *poef* mijn typische hysterische vrouwengedrag verdween. Ik zie twee strepen!

Ik ben zwanger!

Dag humeur.

Dit was echt het beste nieuws in tijden!

De familie wist het de dag erna. Geen creatieve aankondigingen dit keer. Gewoon de vreugde vermenigvuldigen.

Vandaag de dag ben ik precies dertien weken zwanger. We hebben al twee echo’s gehad en bij de tweede, de termijnecho, zagen we twee spartelende beentjes. Dat was voor ons belangrijk. Beentjes. En ze waren er!

Ondanks dat 2015 dus verschrikkelijk begon, mogen we 2015 met mooi nieuws afsluiten. 2016 wordt gewoon een heel mooi jaar. Van mij mag het al beginnen.